Sergio Pérez

 COUNTDOWN

Nog 3 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Vandaag lees je alles over de Mexicaanse coureur Sergio Pérez, die meedoet aan de Formule 1 voor Red Bull Racing, nadat hij eerder reed voor Sauber, McLaren, Force India en Racing Point. Hij brak het record voor de meeste starts voordat hij een Formule 1 Grand Prix won. Hij won tot dusver de enige Grand Prix van zijn carrière in de 2020 Sakhir Grand Prix na 190 starts en tien jaar Formule 1-racen.

Pérez werd geboren op 26 januari 1990 in Guadalajara, als zoon van Antonio Pérez Garibay en Marilú Mendoza Pérez. Tot 2012 was hij lid van de Ferrari Driver Academy. Hij maakte zijn Formule 1-debuut voor Sauber in 2011.  Hij won met hen zijn eerste Formule 1-podium in de 2012 Grand Prix van Maleisië. Sergio werd de ‘Mexican Wonder Kid’ genoemd vanwege zijn prestaties op jonge leeftijd.

In 2013 stapte Perez over naar McLaren, maar het team slaagde er dat seizoen niet in om een ​ podiumpositie te behalen. McLaren verving Pérez door Kevin Magnussen en Pérez verhuisde voor het seizoen van 2014 naar Force India. Hij bleef bij Force India tijdens hun ambtsperiode en het team werd in 2019 omgevormd tot Racing Point.

Met Racing Point won Pérez zijn eerste Grand Prix in de Sakhir GP van 2020. Hoewel hij tot het einde van het seizoen van 2022 met Racing Point zou racen, besloot Perez voor het seizoen van 2021 over te stappen naar Red Bull Racing. Dat kwam omdat Racing Point had besloten om Pérez te vervangen door Sebastian Vettel vóór zijn aankondiging van de transfer.

De carrière van Sergio Pérez vóór de Formule 1

Karting

Sergio Pérez begon op 6-jarige leeftijd met karten. In zijn eerste wedstrijdjaar in 2006 behaalde hij vier overwinningen in de juniorencategorie. Hij werd hij uitgeroepen tot tweede. Als jongste coureur in de jeugdklasse won Pérez één race. Hij behaalde toen vijf podia en eindigde als vierde in de categorie van het jaar.

Pérez keerde in 1998 terug naar de juniorencategorie, won vier races en werd de jongste coureur die het kampioenschap won. Hij deed dat jaar ook mee in Shifter 125 cc en Master Kadet. In 1999 stond hij derde in de Shifter 125 cc-wedstrijd met 3 overwinningen. Na het verkrijgen van speciale toestemming van de Federatie, nam Pérez deel aan de 80 cc Shifter en werd hij de jongste coureur die de wedstrijd won.

Sergio Pérez reed in 2000 zowel de Shifter 80 cc als de Shifter 125 cc. In 2001 nam hij deel aan de Shifter 125 cc regionaal en werd hij de jongste coureur die deelnam aan de wedstrijd. De getalenteerde jongeman trok de aandacht van de scouts van de Scuderia Telmex met zijn optreden.

In de Shifter 125 cc-nationaals in 2012 eindigde Pérez als tweede, terwijl hij 11e eindigde in de Global Shifter 125 cc-race in Las Vegas, na kwalificatie als vijfde. In 2013 leidde hij beide kampioenschappen toen hij zich moest terugtrekken uit de laatste zeven races. Hij eindigde uiteindelijk als derde in de Telmex Challenge en als tweede in Mexico.

Eenzitter racen, Formule BMW, A1 Grand Prix

Datzelfde jaar werd Pérez, gesponsord door Telmex, uitgenodigd om deel te nemen aan de Easy Kart 125 Shootout. Hij was de jongste deelnemer in de categorie, maar wist zich als eerste te kwalificeren en de race te winnen.

Gesponsord door Telmex nam hij deel aan het in de VS gevestigde Skip Barber National Championship 2004, dat zijn debuut was in de eenzitterraces, waar hij als elfde eindigde. In 2005 werd Pérez getekend door Team Rosberg om in Europa te racen. Hij woonde in het kwartier van zijn manager en eindigde als veertiende in de Duitse Formule BMW ADAC-serie.

De coureur verbeterde zijn prestatie om volgend jaar als zesde te eindigen. In het A1 Grand Prix-seizoen 2006-2007 nam hij deel aan een enkele ronde waar hij de op twee na jongste deelnemer was. Hij reed voor A1 Team Mexico.

Formule drie

Pérez verhuisde naar Oxford om in 2007 deel te nemen aan het Britse Formule 3-kampioenschap voor het T-Sport-team. Hij nam deel aan de nationale klasse voor oudere chassis en won twee derde van de races, twee derde van de pole-posities en eindigde op het podium in op twee na alle races.

In 2008 nam hij deel aan de Internationale Klasse van het Kampioenschap, waar hij het grootste deel van de wedstrijd leidde. Hij eindigde uiteindelijk als vierde in het kampioenschap.

GP2-reeks

Campos Grand Prix nodigde Pérez uit om voor hen te racen in de GP2 Azië-serie van 2008-2009. Hij was de eerste Mexicaanse coureur die op dit niveau reed sinds 1990. Hij won zijn eerste GP2 Series-race in de sprint in Sakhir en won er nog een in Losail.

Pérez racet voor Arden International voor de GP2-serie van 2009 en eindigde als twaalfde met zijn beste tweede plaats in Valencia. Hij reed in de Aziatische GP2-serie 2009-2010 voor de hoofdserie voor Barwa Addax en eindigde de serie op de tweede plaats met vijf overwinningen.

De carrière van Sergio Pérez in de Formule 1

Sauber (2011-2012)

In oktober 2010 kondigde Sauber aan dat Sergio Pérez in het seizoen 2011 voor hun team zal racen. Vervolgens kondigde Sauber aan dat ze een partnerschap zijn aangegaan met Telmex, het Mexicaanse telecommunicatiebedrijf en de sponsor van Pérez. In oktober 2010 was Pérez lid geworden van de Ferrari Driver Academy en was hij de vierde Mexicaanr om te concurreren in de Formule 1.

Pérez eindigde als 7e in de debuut-Formule 1-race in Australië met Sauber, maar werd gediskwalificeerd wegens een technische overtreding. Hij ging met pensioen nadat onderdelen van een andere auto in het elektrische systeem van zijn auto waren gevlogen in Maleisië, 17e in China en 14e in Turkije. Hij pakte zijn eerste Formule 1-punten in Spanje, waar hij negende eindigde net voor zijn teamgenoot Kamui Kobayashi.

Pérez crashte tijdens de kwalificatie in Monaco en miste zowel de race als die in Canada. Bij zijn terugkeer naar de Europese Grand Prix eindigde hij als 11e, maar behaalde zijn beste zevende plaats in zijn carrière op Silverstone. Pérez eindigde elfde in Duitsland, vijftiende in Hongarije en stopte in België. Hij moest ook in Italië stoppen met een versnellingsbakprobleem.

Hij scoorde een punt in Singapore, eindigde als tiende en behaalde een achtste plaats in Japan. Pérez eindigde als 15e in het rijderskampioenschap met een tiende plaats in India en met 14 punten. In september van dat jaar had Pérez de Ferrari F60 getest als onderdeel van de Ferrari Driver Academy.

Pérez werd vastgehouden door Sauber voor het seizoen 2012. Hij begon het seizoen met een achtste plaats in Australië. In Maleisië eindigde hij als tweede na een gevecht met Fernando Alonso om de eerste plaats en een late fout. Dat was het beste resultaat van Sauber als onafhankelijk team.

In China eindigde Pérez als elfde na de achtste kwalificatie en scoorde hij geen punten voor de volgende drie races. Hij behaalde zijn tweede carrièrepodium in Canada nadat hij als derde eindigde. Pérez kwalificeerde zich als 15e in de Europese Grand Prix en als 8e. Na de race klaagde hij dat de slechte kwalificatievorm van de Sauber-auto een probleem voor hem was.

In Groot-Brittannië kwam hij in aanvaring met Pastor Maldonado. Hoewel Maldonado een strafschop kreeg, moest Pérez met pensioen. Hij kwalificeerde zich als 17e in Duitsland, maar baant zich een weg door het veld om als 6e te eindigen. Pérez eindigde als tweede in Italië vanaf een 15e start vanwege slim bandenbeheer. Hij eindigde het seizoen op de 10e plaats in het kampioenschap.

McLaren (2013)

In september 2012 werd Pérez vrijgelaten uit de Ferrari Driver Academy en tekende hij voor het seizoen 2013 bij McLaren. Hij verving Lewis Hamilton die naar Mercedes was verhuisd. Hij begon het seizoen door als 11e te eindigen in Australië en verdiende zijn eerste punten voor McLaren in Maleisië, waar hij begon en eindigde als 9e.

In Bahrein startte Pérez als 12e en eindigde als 6e na een hevig duel met zijn teamgenoot Jenson Button. Button was niet blij en merkte op dat Pérez in de toekomst voorzichtiger moest zijn en hem prees voor zijn rijstijl. In Monaco kwam Pérez na verschillende agressieve bewegingen in botsing met Kimi Räikkönen en stopte hij. Na de race zei Räikkönen dat Pérez een klap in zijn gezicht verdiende.

Pérez ‘vijfde plaats in India was zijn beste van het seizoen. Hij eindigde het seizoen 2013 als 11e in het klassement van de coureurs, twee plaatsen achter Jenson Button. In november kondigde Pérez aan dat hij McLaren aan het einde van het seizoen zou verlaten. Precies een maand later maakte Force India bekend dat ze Pérez hadden getekend voor het seizoen 2014.

Force India (2014-2018)

Bij Force India verving Pérez Kevin Magnussen en werkte hij samen met Nico Hülkenberg. In de Grand Prix van Australië van 2014 eindigde Pérez als 11e, maar werd gepromoveerd naar de 10e plaats nadat Daniel Ricciardo werd gediskwalificeerd. Hij kon niet starten in Maleisië vanwege problemen met de versnellingsbak, maar een week later in Bahrein verdiende hij het eerste podium van Force India sinds 2009 en eindigde als derde.

In China startte Pérez als 16e en werkte zich een weg door het veld om als 9e te eindigen. Pérez moest dat seizoen voor het eerst met pensioen na een botsing met Jenson Button. In de Grand Prix van Canada vocht hij voor een podiumplaats toen hij remproblemen kreeg. Hij werd in de laatste ronde van achteren geraakt door de auto van Felipe Massa en moest stoppen.

Met een penalty van vijf rasters van de race in Canada, noteerde Pérez de derde snelste ronde van zijn carrière in Oostenrijk. Hij verzamelde punten in alle races op vier na in de rest van het seizoen, met als hoogtepunt een zevende plaats in Abu Dhabi. Pérez eindigde het seizoen 2014 op de 10e plaats in de ranglijst van de coureurs, één plaats achter zijn partner Nico Hülkenberg.

Force India behield Sergio Pérez voor het seizoen 2015. Hij begon de seizoensopener in Australië met een 10e plaats. Na het missen van punten in Maleisië en China, verzekerde hij zich van de achtste plaats in Bahrein. Hij behaalde zijn beste finish in Rusland en eindigde als derde. Hij scoorde de meeste van zijn punten in de laatste negen races en eindigde als negende in het klassement van de coureurs.

In 2016 slaagde Pérez er niet in om te scoren in de eerste vier evenementen, maar scoorde hij zijn eerste punten in Rusland en eindigde als 8e. De Force India-auto werd geüpgraded en Pérez eindigde als zevende in Barcelona. Perez scoorde twee derde plaatsen in Monaco en in de Europese Grand Prix. Hij eindigde het seizoen 2016 op zijn beste zevende plaats ooit in het klassement van de coureurs.

Pérez bleef dit keer bij Force India voor het vierde opeenvolgende seizoen in 2017met Esteban Ocon als partner. Sergio Pérez zette zijn reeks punten in het seizoen 2017 voor de eerste vijf races voort. In Monaco kwam hij in botsing met Daniil Kvyat om met pensioen te gaan en een einde te maken aan de 17e racescore. Hij scoorde punten in alle races op twee na en stopte in Monaco.

Pérez eindigde het seizoen opnieuw als zevende in het klassement van de coureurs met 100 punten maar zonder podiumplaatsen. Hij eindigde 12 plaatsen voor zijn partner Daniil Kvyat en werd vastgehouden door Force India voor het komende seizoen.

Door de eerste drie races van de Formule 1 2018 buiten de punten te eindigen, pakte Pérez de achtste podiumpositie in Azerbeidzjan en eindigde als derde. Het was zijn eerste podiumplaats na 37 starts. Dat was de enige podiumplaats voor Pérez dat seizoen. Hij zou punten verzamelen in 11 van de resterende races met als beste finish een vijfde plaats in België.

Pérez eindigde het seizoen als achtste in het klassement van de coureurs met 62 punten, maar vier plaatsen voorsprong op zijn teamgenoot Esteban Ocon. In 2018 werd Force India bestuurd en hervormd als Racing Point. Sergio Perez bleef bij Racing Point en werkte samen met Lance Stroll voor het seizoen 2019.

Racing Point (2019-2020)

Pérez tekende een vierjarig contract bij Racing Point, tot het einde van het seizoen 2022. Het meeste werk aan de auto werd verstoord door de administratieve gebeurtenissen en Racing Point zag het seizoen 2019 als een overgangsseizoen. Na een slechte finish in Australië scoorde Pérez echter punten in de volgende drie races en behaalde hij een 6e plaats in Azerbeidzjan.

Acht races volgden zonder punten, onder meer op een natte Duitse baan waarop Pérez vroeg crashte. Net als in 2018 verzamelde Pérez punten in de laatste acht races, behalve in Singapore, waar hij met pensioen ging. Hij begon de streak met een 6e plaats in België en eindigde met een zevende in Abu Dhabi.

Het was in het Formule 1-seizoen 2020 dat Sergio Pérez tot zijn recht kwam. Hij kreeg slechts drie dagen voor de Britse Grand Prix de diagnose COVID19 en miste twee races. Nico Hülkenberg verving Pérez en later werd bevestigd dat Pérez de daaropvolgende 70th Anniversary Grand Prix zou missen.

Hij begon het seizoen met een sterke 6e plaats in de seizoensopener in Oostenrijk. Hij vervolgde met puntenfinishes in de Grand Prix van Stiermarken en in Hongarije. Nadat hij twee races had gemist vanwege de COVID-infectie, kwam hij sterk terug in Spanje en eindigde als 5e. Hij scoorde punten in alle volgende races en behaalde twee keer de 4e plaats in Rusland en in de Grand Prix van de Eifel.

Pérez pakte de negende Formule 1-podiumfinish van zijn carrière tijdens de Grand Prix van Turkije. Hij moest met pensioen in de Grand Prix van Bahrein toen een MGU-K-probleem ervoor zorgde dat vlammen uit zijn auto blonken. Hij was het grootste deel van de race derde. Perez maakte na de race bekend dat hij Racing Point aan het einde van het seizoen zal verlaten.

Pérez werd in de eerste ronde geraakt door Leclerc en ging naar de 18e en laatste plaats in de race bij de Shakhir Grand Prix. Hij werkte zich een weg door het veld om de leiding te nemen in de 64e ronde en won de eerste Grand Prix van zijn tienjarige racecarrière in de Formule 1.

Pérez had de eerste Grand Prix-overwinning voor een Mexicaanse coureur gewonnen sinds 1970, toen Pedro Rodriquez de Belgische Grand Prix won. Pérez eindigde het 2020 Formula One World Drivers ‘Championship op de vierde plaats, de beste positie uit zijn carrière.

Sergio Pérez zal dit seizoen racen voor Red Bull Racing-Honda als vervanger van Alex Albon. Hij krijgt Max Verstappen als partner.

Max Verstappen

 COUNTDOWN

Nog 3 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Bij de welbekende Formule 1-coureur Max Verstappen, was de autosport al vroeg in zicht. Zowel zijn vader als zijn moeder waren actief in de autosport. Zijn vader is voormalig Formule 1-coureur en zijn moeder was actief in het karting, dus voor Max werd het autoracen er met de paplepel ingegoten.

Jong geleerd is oud gedaan

Zo begon hij op vierjarige leeftijd met karten. Op zevenjarige leeftijd mocht Verstappen meedoen aan zijn eerste kartwedstrijden. Hij begon hier bij het Belgische Limburgse Karting Genk en werd in de Miniklasse van het Belgisch kampioenschap meteen kampioen. Verstappen werd in 2006 in dezelfde klasse weer kampioen door het winnen van alle 21 races.

Tot aan 2014 was Verstappen zeer actief in het karting. Door alle jaren heen kwam hij uit in verschillende kart klassen zoals de Cadetklasse, Rotax Mini Max klasse, KF3, KF2, KF1 en de KZ2. Max Verstappen behaalde tijdens zijn kart carrière mooie resultaten, wat leidde tot zijn testdebuut in de Formule 3 op 18 december 2013. Verstappen mocht twee dagen testen op het circuit Valencia in Spanje.

Verstappen in de Formule 3

Zijn officiële Formule 3-debuut maakte Verstappen voor Van Amersfoort Racing in 2014. Voor Max was 2014 een goed jaar, met een aantal overwinningen op zijn naam, de titel op het Circuit Park Zandvoort werd er in augustus 2014 bekend gemaakt dat Verstappen aansloot bij het Red Bull Junior Team. Niet veel later werd er ook bekend gemaakt dat hij in 2015 uit zou komen voor Toro Rosso.

Max Verstappen moest zich eerst kwalificeren voor een superlicentie. Hiervoor reed Verstappen 395 kilometer op de Adria International Raceway. Niet veel later volgde het nieuws dat hij de superlicentie in ontvangst mocht nemen en dat Verstappen tijdens de Grand Prix van Japan zijn eerste vrije training in de Formule 1 mocht rijden voor Toro Rosso. Dit betekende dat Verstappen op zeventienjarige leeftijd de jongste coureur ooit was die actief was in de Formule 1.

Verstappens Formule 1-debuut

Op 15 maart 2015 maakte Max Verstappen zijn officiële Formule 1-debuut tijdens de Grand Prix van Australië. Max was op dit moment 17 jaar en 166 dagen, wat hem de jongste deelnemer ooit in de koningsklasse van de racesport maakte. In zijn eerste race ondervond Max problemen met zijn motor, maar tijdens zijn tweede race pakte hij zijn eerste WK-punten. Het pakken van de WK-punten op zeventienjarige leeftijd maakte hem de jongste coureur ooit die dit presteerde. Max kreeg aan het einde van het jaar een aantal prijzen toegereikt, zo kreeg hij onder andere de Rookie of the year award en de prijs voor de beste inhaalactie van het seizoen.

Team Red Bull Racing

In zijn tweede Formule 1-seizoen komt Verstappen uit voor het team Scuderia Toro Rosso. Na het zetten van goede resultaten werd Verstappen overgeplaatst naar het Red Bull-team. De Grand Prix van Spanje was Verstappens eerste race na zijn overstap. Hier pakte hij direct de overwinning. Dit maakte Verstappen de jongste Grand Prix-winnaar in de geschiedenis van de sport.

Een jaar later ondervond de Formule 1-coureur de eerste helft van het seizoen een aantal motor- en technische problemen. Hij won in de Grand Prix van Maleisië zijn tweede Formule 1-race. Ook wist hij in oktober 2016 de Grand Prix van Mexico op zijn naam te schrijven, hij sloot het seizoen af met een zesde plaats.

Zeer succesvolle seizoenen

Ook in 2018 ondervond Verstappen de eerste helft van het seizoen problemen met de motor en aandrijving. Hij kwam de tweede helft van het seizoen sterk terug en behaalde een persoonlijk record met wel 11 podiumplaatsen. Verstappen behaalde een derde plaats in Canada, werd tweede in Frankrijk en behaalde zijn eerste overwinning van het seizoen tijdens de Grand Prix van Oostenrijk op de Red Bull Ring. Daarna volgden een aantal sterke races en een overwinning in Mexico. Verstappen kende zijn meest succesvolle Formule-1 seizoen met 249 punten.

Ook 2019 was voor Verstappen een succesvol jaar. Hij wist dit seizoen wel drie races te winnen en behaalde negen podiumplaatsen. Ook behaalde Verstappen twee officiële pole-positions en een derde plek in het kampioenschap. Hij weet in 2020 zijn succes te vervolgen door vele podiumplaatsen en een overwinning in Groot-Brittannië.  Het leek dat Verstappen de strijd aan kon gaan met Lewis Hamilton voor de wereldtitel, echter bleef die strijd toch uit.

Samen met Sergio Pérez komt Verstappen uit voor Formule 1-team Red Bull. Honda en Red Bull brachten mooie ontwikkelingen met zich mee wat er veelbelovend uit ziet voor het team.

Bekijk ook onze vorige blogs over de andere Formule 1-coureurs!
https://www.gppoule.nl/blog/

Carlos Sainz Jr.

 COUNTDOWN

Nog 4 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Bij Carlos Sainz Jr. zit racen in zijn bloed, dit komt omdat zijn vader een voormalig rally-wereldkampioen is. Het is dus niet zo gek dat Sainz zelf ook in de wereld van het racen terecht is gekomen. Sainz begon zijn autosportcarrière zoals vele coureurs met karten. Met een aantal kampioenschappen op zijn naam, reed hij tot 2009 in het karting.

In 2010 maakte de Spanjaard, op vijftienjarige leeftijd, de overstap naar het formuleracing in de Formule BMW. Dat zelfde jaar nam Sainz deel aan het opleidingsprogramma van Red Bull. Hij reed tijdens de Formule BMW voor team EuroInternational en eindigde op de vierde plaats. Dat zelfde weekend, tijdens de tweede race van die dag, wist hij zijn eerste overwinning te behalen. Na zijn eerste overwinning in de single seaters wist Sainz zichzelf een plek te bemachtigen in het Red Bull-juniorenteam.

Formule 2 & 3

Sainz reed in 2011 in de Eurocup Formule Renault 2.0 en de Formule Renault 2.0 NEC voor het team Korianen Motorsport. Hij eindigde in de Eurocup op de tweede plaats en in de NEC werd Sainz kampioen. De Spanjaard reed een jaar later, voor het team Carlin, in de Britse en Europese Formule 3 en hij reed in de Formule 3 Euroseries. Sainz bemachtigde hierbij een vijfde, zesde en een negende plaats.

Eind 2012 werd er bekend gemaakt dat Sainz, in 2013, het team van MW Arden gaat vertegenwoordigen in de GP3 Series. In 2013 reed de Spanjaard in de Formule Renault 3.5 series. Sainz reed voor het team Zeta Corse, naast Yelloly en Marinescu. Later in dat jaar werd hij bekend gemaakt als teamgenoot van Norman Nato bij DAMS. Sainz werd kampioen met twee zevens en een zes. Hij bemachtigde zeven overwinningen, zeven pole positions en zes snelste ronden.

Team Toro Rosso

In 2014 reed Sainz als testrijder de Young Driver Test op Silverstone en het Yas Marina Circuit. In 2015 maakte de Spanjaard zijn officiële Formule 1-debuut voor Toro Rosso. Sainz werd tweede rijder, naast eerste rijder Max Verstappen. De Spanjaard pakte een negende plek in Australië en een achtste plek in Maleisië. Later in dat jaar behaalde Sainz een zevende plaats tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten. Met in totaal achttien punten, eindigde Sainz op de vijftiende plaats in het kampioenschap.

Sainz kwam in 2016 opnieuw uit voor team Toro Rosso, tijdens zijn tweede jaar in de Formule 1. Dit seizoen behaalde de Spanjaard betere resultaten, hij finishte wel tien keer in de top tien en eindigde op de twaalfde plek in het klassement. Carlos Sainz Jr. bemachtigde maar liefst 46 punten.

Van Toro Rosso naar Renault

Ook in 2017 reed Sainz voor het team Toro Rosso. Weer behaalde Sainz betere resultaten, waaronder een vierde plaats in Singapore. Dat wierp zijn vruchten af, want op 15 september 2017 werd er bekend gemaakt dat Sainz de overstap maakte naar team Renault. Hij reed de laatste kwart van het seizoen en sloot het kampioenschap af met een negende plek.

Rijdend voor team Renault, reed de Spanjaard in 2018 een seizoen met wisselende resultaten. Sainz behaalde een vijfde plaats in Azerbeidzjan, maar eindigde in andere races ver achter zijn teamgenoot. Uiteindelijk eindigde hij als tiende in het kampioenschap. Renault maakte eind 2018 bekend dat Daniel Ricciardo voor team Renault ging rijden, wat betekende dat Sainz zijn stoeltje op moest geven en de overstap maakte naar team McLaren. Hij reed hier ter vervanging van Fernando Alonso.

Overstap naar McLaren

In 2019 reed Sainz een top seizoen en sloot hij het seizoen af met een zesde plek in het klassement. Tijdens de Grand Prix van Brazilië behaalde de Spanjaard zijn eerste podiumplek in zijn Formule 1-carrière. In 2020 bleef Sainz rijden voor McLaren. Met een paar technische problemen eindigde hij op een zesde plaats, dezelfde plaats als een jaar eerder. Sainz behaalde tijdens de Grand Prix van Italië zijn tweede podiumplaats.

Op 14 mei 2021 werd bekend gemaakt dat Sainz in 2021 het team van Scuderia Ferrari gaat vertegenwoordigen. Sainz rijdt naast teamgenoot Charles Leclerc.

Charles Leclerc

 COUNTDOWN

Nog 4 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Charles Leclerc is een opkomende Monégasque-coureur die momenteel deelneemt aan de Formule 1 voor Scuderia Ferrari. Geboren op 16 oktober 1997 als zoon van Hervé Leclerc en Pascale, was hij ook een peetzoon van Jules Bianchi met wie hij een nauwe relatie had tot diens dood.

Charles heeft al meerdere keren laten zien wat hij in hem heeft. Hij was de winnaar van het 2016 GP3 Series-kampioenschap en het FIA Formule 3-kampioenschap in 2017. Leclerc maakte zijn debuut in de Formule 1 voor Sauber in 2018 toen hij aan de Ferrari Driver Academy zat. Ferrari beloonde Leclerc met een contract van 2019 tot 2022. Bij de Grand Prix van Bahrein van 2019 werd hij de jongste Formule 1-coureur die zich op pole position kwalificeerde. Laten we dieper in gaan op de carrière van deze talentvolle coureur.

De carrière van Charles Leclerc vóór de Formule 1

Karting (2005-2013)

Leclerc begon al op zeer jonge leeftijd met karten en won het Franse PACA-kampioenschap in 2005, 2006 en 2008. Hij won in 2009 het Franse Cadet-kampioenschap voordat hij doorging naar de KF3-klasse. Ook won hij de Junior Monaco Kart Cup in 2010. In 2011 won Leclerc de CIK-FIA World Cup, de CIK-FIA Karting Academy Trophy en de EDRF Junior Kart Masters.

In 2012 won Leclerc de WSK Euro Series-titel voor het door de fabriek gesteunde ART Grand Prix-team terwijl hij tweede werd in het CSK-FIA KF2-kampioenschap. Hij eindigde ook als tweede in het CIK-FIA Under 18 World Karting Championship.

Leclerc won de South Garda Winter Cup in 2013. Datzelfde jaar eindigde hij ook als zesde in het CSK-FIA European Karting Championship. Hij eindigde als tweede in het CSK-FIA World KZ Championship achter Max Verstappen, de huidige Red Bull Formula One-coureur.

Formule Renault, Formule Drie en GP3 (2014-2016)

In 2014 begon Leclerc eenzitter te besturen voor het Britse Fortec Motorsports Team dat deelnam aan de Formule Renault 2.0 Alpen. Hij eindigde dat seizoen als tweede in het kampioenschap en nam zes podiumplaatsen in, waaronder dubbele overwinningen op Monza.

Leclerc won dat jaar de Junior Championship-titel in de laatste race in Jerez. Ook nam hij dat jaar deel aan een deel van het Eurocup Formule Renault 2.0-seizoen met Fortech. Hij deed mee met zes races in de wedstrijd. Hij eindigde als tweede op de Nürburgring, met nog eens twee tweede plaatsen op de Hungaroring.

Van Amersfoort nodigde Leclerc uit om in 2015 te racen in de Formule 3. Leclerc nam deel aan het FIA Formula European Championship en won pole-posities in de tweede en derde race op het inaugurele Silverstone-circuit na diskwalificatie van de oorspronkelijke pole-sitter. Hij behaalde een overwinning in de derde race voor Antonio Giovinazzi en Jake Dennis.

Leclerc verzekerde zijn tweede overwinning in Hockenheim door de derde race te winnen, evenals twee podiumplaatsen en drie rookie-overwinningen tijdens het evenement. Ondanks zijn derde overwinning in de eerste race op Spa-Francorchamps eindigde Leclerc als vierde in het klassement. Dat kwam door de schade die zijn auto opliep bij een aanrijding met Lance Stroll op Zandvoort.

Leclerc deed mee aan de Grand Prix van Macau en eindigde als tweede in november 2015 en begon toen te testen bij ART Grand Prix en Arden international. ART contracteerde Leclerc voor het seizoen 2016 en hij keerde terug in de gunst door drie overwinningen te claimen. Hij won de titel in Abu Dhabi waar hij tijdens de hoofdrace was gecrasht.

FIA Formule 2 (2017)

Nadat Leclerc de GP3-titel had gewonnen, tekende Prema Racing hem om samen met Antonio Fuoco te racen voor het Formule 2-seizoen 2017. Leclerc reageerde door poleposition te veroveren in zijn debuutrace in de F2 en de race te winnen ondanks de beslissing van het team om halverwege de race een pitstop te nemen, waardoor hij naar de 14e positie zakte.

Leclerc won de daaropvolgende race in Catalonië, pakte pole position en vecht tegen Luca Ghiotto. Hij had een slechte race op zijn thuiscircuit in Monaco. Hij moest zich terugtrekken uit de race vanwege een probleem met de ophanging vanaf de pole position. In de sprintrace startte hij vanaf de achterkant en kwam in botsing met Norman Nato waardoor beide coureurs met pensioen gingen.

Ondanks het slechte optreden in Monaco behield Leclerc de leiding in het kampioenschap en stelde hij opnieuw een pole in Azerbeidzjan. Hij won de race ondanks de rode vlag met nog vijf ronden voor de finish. Hij pakte een vijfde opeenvolgende pole in Oostenrijk en won de race door zware concurrentie af te weren.

De zesde pole op rij van Leclerc op Silverstone evenaarde een record van Stoffel Vandoorne in 2014 en 2015, toen de serie de GP2-serie heette. Zijn auto vloog in brand tijdens de hoofdrace, maar Leclerc bleef racen en won de race ondanks het loslaten van een van zijn buitenspiegels tegen het einde van de race.

Leclerc werd gediskwalificeerd voor een technische overtreding van de poleposition in Hongarije. Beginnend vanaf de achterkant, bevond hij zich aan het einde van de eerste ronde op de 12e positie. Leclerc eindigde de race op de vierde plaats, zoals hij de volgende dag deed in de sprintrace. Maar hij had toch een voorsprong van 50 punten in het kampioenschap op zijn naaste rivaal, Rowland.

In België pakte Leclerc opnieuw de pole, maar werd gediskwalificeerd omdat zijn slipblokken waren versleten. Hij eindigde de race als tweede, ondanks dat hij terugging naar de vijfde plaats. Vechtend om de leiding in Italië kwam Leclerc in botsing met De Vries. Hij startte vanaf de achterkant van de grid in de sprintrace en werkte zich een weg naar de negende plaats aan de finish.

Leclerc behaalde op Jerez zijn achtste pole. Bij het domineren van de race met nog zeven ronden te gaan, kwam de safety car uit vanwege een aanrijding. Bij de hervatting werd Leclerc via de teamradio verkeerd geïnformeerd dat er nog maar één ronde te gaan was terwijl er vier ronden moesten worden afgelegd. Leclerc geloofde zijn team en scheurde de baan af richting de finish. Leclerc ontdekte dat zijn banden ernstig oververhit raakten.

Tegen de tijd dat Leclerc finishte en de race won, waren zijn banden volledig versleten. Maar hij had het FIA Formule 2-kampioenschap gewonnen in zijn rookieseizoen. Hij had gewonnen met een voorsprong van 72 punten op zijn naaste rivaal, Artem Markelov, in de belangrijkste F1-feederserie. Leclerc werd met 19 jaar en 356 dagen de jongste FIA ​​Formule 2-kampioen die de titel won in het rookiejaar.

Na het claimen van de titel werd Leclerc tweede in Abu Dhabi toen Rowland en Fuoco werden gediskwalificeerd van de eerste twee plaatsen. Leclerc won de laatste race van zijn FIA F2-carrière in de laatste race in Abu Dhabi, waarbij hij voortdurend met Albon verdrong voor een overwinning met 1,293 seconden.

De carrière van Charles Leclerc in de Formule 1

In 2016 was Leclerc toegetreden tot de Ferarri Driver Academy en diende hij als ontwikkelingsrijder voor het Haas F1 Team en Scuderia Ferrari. Leclerc reed voor Haas en nam deel aan de eerste trainingen van de Britse en Duitse Grands Prix. Leclerc nam deel aan tests op de Hungaroring, noteerde de snelste tijd en werd door Kimi Räikkönen geprezen voor de prestatie.

Sauber (2018)

Leclerc tekende voor het Sauber F1-team voor het Formule 1-seizoen 2018 om samen met Marcus Ericsson te racen. In Azerbeidzjan werd hij de eerste Monégasque die deelnam aan het Formule 1-kampioenschap na Oliver Beretta in 1994. Toen hij zesde eindigde in de race, werd hij ook de tweede Monégasque die punten scoorde in de Formule 1, na Louis Chiron, die als derde eindigde in 1950.

Leclerc kreeg te kampen met remproblemen in de richting van de laatste ronden in zijn eerste Grand Prix thuis. Hij kwam in botsing met Brendon Hartley en moest met pensioen. Een serie van drie races waarin Leclerc met punten eindigde, werd gevolgd door vijf races zonder punten. De vijf races omvatten een los wiel in Groot-Brittannië, drie pensioneringen en een botsing in Hongarije.

Een negende plaats in Singapore, gevolgd door een zevende plaats in Rusland, zorgde ervoor dat Leclerc met pensioen ging in Japan vanwege mechanische problemen en een botsing in de Verenigde Staten. Hij eindigde alle laatste drie races op de zevende plaats. Leclerc eindigde 13e in de plaatsingen met 39 punten en overkwam zijn teamgenoot Ericsson.

Ferrari (2019-heden)

Leclerc verving Kimi Räikkönen bij Ferrari voor het Formule 1-seizoen 2019. Aan het einde van het seizoen 2018 maakte hij zijn debuut als testrijder voor Ferrari. Hij was ervan verzekerd dat zijn contract bij Ferrari minstens vier jaar zou duren (tot 2002).

Leclerc eindigde als 5e tijdens de Grand Prix van Australië tijdens zijn eerste optreden als coureur voor Ferrari. Hij veroverde een pole in Bahrein, vestigde een nieuw baanrecord en werd de jongste Ferrari-pole-sitter. Leclerc leidde het grootste deel van de race, maar had tegen het einde een motorprobleem toen Hamilton en Bottas hem inhaalden. Leclerc had het eerste podium in zijn Formule 1-carrière gewonnen.

Nadat hij zich achter Vettel in China had gekwalificeerd, haalde Leclerc zijn teamgenoot in, maar werd gevraagd om voor te geven. Hij eindigde als vijfde in de race. In Azerbeidzjan kwam Leclerc tijdens de kwalificatie ten val. Hij startte als achtste en eindigde de race als vijfde met een extra punt voor de snelste ronde.

In Monaco werd Leclerc in Q1 uitgeschakeld. Hij startte 15 op de grid en het verkeerde beleid en de lekke band van Ferrari zorgden ervoor dat Leclerc voor de tweede keer met pensioen ging op zijn thuiscircuit. Leclerc eindigde zowel bij de Canadese als bij de Franse Grands Prix als derde. In Oostenrijk kwalificeerde Leclerc zich voor pole en leidde hij het grootste deel van de race. Een botsing met Max Verstappen dwong een tweede plaats af.

Leclerc kwalificeerde zich als derde in de Britse Grand Prix, voor Max Verstappen. Ondanks vele aanvallen van Verstappen om hem in te halen, handhaafde hij zijn positie, eindigde als derde en werd verkozen tot coureur van de dag.

Met problemen met het brandstofsysteem kwalificeerde Leclerc zich als 10e in de Duitse Grand Prix. Leclerc vocht zich tijdens de eerste ronden een weg naar de vierde plaats. Maar een twijfelachtige beslissing van het Ferrari-team om zijn auto met zachte banden op een te natte baan te monteren, zorgde ervoor dat Leclerc crashte. In Hongarije ging Leclerc door ondanks een kop-staartcrash en eindigde als vierde.

In België pakte Ferrari een 1-2 kwalificatie-finish met Leclerc als leider. Leclerc weerde op de een of andere manier een aanvallende Lewis Hamilton af om zijn eerste Grand Prix-overwinning te boeken. Hij droeg de overwinning op aan Antonie Hubert, zijn concurrent in de F2, die de vorige dag tijdens de hoofdrace op hetzelfde circuit was overleden.

Leclerc leidde in Italië en won de race van pole tot finish, waarmee hij de eerste Ferrari-coureur werd na Fernando Alonso die in Monza won in 2010. In Singapore startte Leclerc vanaf pole maar werd ondergraven door Vettel en eindigde als tweede. Hij startte in Rusland opnieuw vanaf pole en werd Vettel ondermijnd door het team. Maar de twee Mercedes haalden Leclerc in die als derde eindigde.

Leclerc eindigde zesde in Japan, vierde in Mexico en vierde in de Verenigde Staten. Een derde plaats in Japan zag Leclerc het seizoen op de vierde plaats eindigen met 264 punten. Hij had tien podiumplaatsen, vier palen en twee overwinningen tijdens het seizoen. Leclerc won de meeste polen en won de Pole Position Award en werd daarmee de eerste Monégasque die een Grand Prix-race won.

In 2020 had Leclerc een vreselijke start van het seizoen, ondanks dat hij herstelde van de zevende kwalificatie en herstelde om als tweede te eindigen in Oostenrijk. Er volgden verschillende chaotische gebeurtenissen, waaronder een berisping van de FIA ​​voor het mengen met het publiek tijdens zijn thuis Grand Prix. Leclerc scoorde geen punten tijdens de races na Oostenrijk en voor de Britse Grand Prix.

Leclerc eindigde als derde in de Britse Grand Prix en volgde deze op met een vierde plaats in de 70th Anniversary Grand Prix. Hij crashte tijdens de Italiaanse Grand Prix, maar behaalde drie opeenvolgende top-vijf-finishes, beginnend vanuit Portimão in Portugal. In Turkije was Leclerc goed klaar om als derde te eindigen.

Maar een fout bij het inhalen van Sergio Pérez zorgde ervoor dat hij de podiumplaats aan zijn teamgenoot Vettel overgaf. Leclerc eindigde het Formule 1-seizoen 2020 op de achtste plaats met 98 punten en geen overwinningen.

Charles zal tot eind 2024 voor Ferrari rijden. Leclerc krijgt dit jaar een nieuwe teamgenoot bij Ferrari namelijk, Carlos Sainz Jr. Hij zal het team versterken als vervanger van Sebastian Vettel.

Lando Norris

 COUNTDOWN

Nog 5 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Hij toonde eerder interesse in motorrijden maar koos toch voor de autosport. Deze Brits-Belgische autocoureur werd in 2014, op vijftienjarige leeftijd, de jongste wereldkampioen ooit in het CIK-FIA wereldkampioenschap. Dit jaar vertegenwoordigt hij het team van McLaren. De blog van deze week gaat over niemand minder dan Lando Norris!

Norris’ autosportcarrière

Lando Norris is geboren in Bristol op 13 november 1999.  Norris toonde in zijn vroegere leven interesse in motorrijden, toch begon de coureur met karten op zevenjarige leeftijd. Hij behaalde de pole positions tijdens zijn eerste nationale race. Hiermee was Norris de jongste coureur ooit die dit bereikte in het Verenigd Koninkrijk.

In 2013 won Norris het wereldkampioenschap karten, de WSK Euro series en de CIK-FIA Europese en CIK-FIA Supercup titels. In 2014 won Norris het CIK-FIA KF wereldkampioenschap, wat Norris op vijftienjarige leeftijd de jongste kartkampioen ooit maakte. Norris vervolgde zijn carrière en ging door naar het Ginetta Junior Kampioenschap, hij werd hier derde en won de Rookie Cup. Hij vervolgde zijn autosportcarrière en stapte over naar open-wheelers. Norris reed in 2015 de MSA Formula Series, de ADAC Formule 4 en de Italiaanse Formule 4 en behaalde twintig podiumplaatsen. Hij behaalde acht keer de overwinning en won de titel in de MSA.

In 2016 reed Norris het seizoen voor M2 Competition in de Toyota Series en werd kampioen. Daarna volgden de Eurocup Formule Renault 2.0 en de Formule Renault 2.0 NEC, waarbij hij bij beide kampioenschappen de titel won. De Formule 3 was ook in beeld, hij reed de helft van de races maar behaalde vier overwinningen. Tijdens het laatste raceweekend op de Hockenheimring maakte Norris zijn debuut in het Europees Formule 3-kampioenschap.

Ook in de Formule 3

Begin 2017 werd Norris vastgelegd als McLaren-junior. Lando Norris reed in 2017 ook zijn eerste volledige seizoen in de Formule 3. Hij werd kampioen met 441 punten op de Hockenheimring. In augustus 2017 was Norris testrijder voor het Formule 1-team van McLaren. Later in dat jaar maakte Norris zijn Formule 2-debuut bij het team van Campos Racing, ter vervanging van Ralph Boschung.

Een jaar later reed Norris voor Carlin. Hij behaalde negen podiumplaatsen en eindigde op de tweede plaats. Norris werd dit jaar officiële reservecoureur van Formule 1 team McLaren. Ook nam Norris deel aan de 24 uur van Daytona. Samen met Fernando Alonso en Philip Hanson vertegenwoordigden ze team United Autosports.

Officieel bij McLaren

Zijn racedebuut in de Formule 1 maakte Norris bij het team van McLaren in 2019, met teamgenoot Carlos Sainz jr. Tijdens de tweede race van het seizoen eindigde Norris op de zesde plaats en behaalde zijn eerste punten voor team McLaren.

Dit jaar zien we iemand anders dan Carlos Sainz jr. naast Norris. Carlos Sainz jr. vertrekt naar Ferrari en maakt plaats voor Daniel Ricciardo. Samen gaan ze het team van McLaren-Mercedes vertegenwoordigen.

Bekijk ook onze vorige blogs over de andere Formule 1 coureurs!
https://www.gppoule.nl/blog/

Daniel Ricciardo

 COUNTDOWN

Nog 5 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Deze week belichten we Daniel Ricciardo! Hij werd in 1989 in Perth geboren en begon op negenjarige leeftijd met karten. Nadat hij zich een weg door de skeletten had gewerkt, nam hij in 2005 deel aan de Australische Formule Ford-serie. Hoewel hij in een niet-competitieve auto reed, maakte hij genoeg indruk om een ​​studiebeurs te bemachtigen voor het Formula BMW Asia-kampioenschap van het volgende seizoen.

Ricciardo, die toen al lid was  van het juniorenteam van Red Bull, promoveerde in 2009 naar het prestigieuze Britse Formule Drie-kampioenschap. Hij bewees daar dat zijn succes in de Formule Renault niet eenmalig was. Zes palen en zes overwinningen later won hij zijn tweede kampioenschap in evenveel jaren.

Als hij niet aan het racen was werkte Ricciardo hard aan de F1-simulator op het hoofdkantoor van Red Bull in Milton Keynes in het Verenigd Koninkrijk. Ook hielp hij de ingenieurs van het team op testdagen. Aan het einde van het jaar werd hij uitgenodigd om voor Red Bull te rijden tijdens de test voor jonge coureurs. Hij stelde niet teleur, waardoor Spanje bovenaan de tijdschema’s achterbleef.

Formule 1

Dit tempo en zijn uitstekende feedback hielpen hem de reserverol van Red Bull voor 2010 veilig te stellen. Hoewel hij nooit verplicht was als race-stand-in, verzekerde hij zich wel van een tweede opeenvolgend optreden in de eindejaarstest voor jonge coureurs. Hij heeft zijn racevaardigheden verder aangescherpt in de Formule Renault 3.5-serie, waarbij hij vier races won en als tweede eindigde in het klassement van 2010.

Torro Rosso

Hij bleef in 2011 voor een tweede seizoen in de Formule Renault rijden en zijn carrière in de Formule 1 zette ook een stap voorwaarts toen hij de vaste derde coureur werd voor het Toro Rosso-team dat eigendom is van Red Bull. Na een aantal indrukwekkende oefenwedstrijden op vrijdag te hebben gespeeld bij elk van de eerste acht Grands Prix van het seizoen, groeide de speculatie dat hij in een Toro Rosso-racestoel zou gaan vervangen door Sebastien Buemi of Jaime Alguersuari.

Maar in de aanloop naar de Britse Grand Prix van juli werd aangekondigd dat hij zijn F1-racedebuut zou maken met het Spaanse team HRT, dat een samenwerkingsovereenkomst had gesloten met Red Bull om Ricciardo’s ‘formatie en ontwikkeling’ te ondersteunen voorafgaand aan een mogelijke toekomstige race. plaats bij een van de eigen teams van Red Bull. Dat team bleek Toro Rosso te zijn, die hem contracteerde voor 2012 na een aantal sterke prestaties voor HRT naast voormalig STR-racer Vitantonio Liuzzi.

In combinatie met rookie teamgenoot Jean-Eric Vergne, gebruikte Ricciardo zijn superieure ervaring om de Fransman 16-4 in de loop van 2012 te overtreffen en punten te scoren in twee keer zoveel races. Het duo zette hun onderlinge rivaliteit voort in 2013, met Ricciardo opnieuw de overhand, zijn groeiende snelheid en volwassenheid hielpen hem een ​​racezitje in 2014 te bemachtigen bij het zusterteam en regerend wereldkampioen Red Bull.

Red Bull Racing

Wat er daarna gebeurde, had niemand, ook Ricciardo, voorspeld. Terwijl Sebastian Vettel moeite had om grip te krijgen op de nieuwe generatie hybride machines van 2014, maakte zijn nieuwe teamgenoot de overgang gemakkelijk. Tegen het einde van het seizoen had hij drie races gewonnen en vestigde hij zich als de nieuwe de facto nummer één bij Red Bull, en met Vettel die vervolgens overliep naar Ferrari, werd de Australiër hun echte teamleider voor 2015.

Helaas voor Ricciardo was hij niet in staat om dat momentum om te zetten in een felbegeerde titelaanval, omdat Red Bull, voornamelijk verlamd door een gebrek aan kracht en betrouwbaarheid, de competitieve volgorde verzwakte. Een paar podiumplaatsen – beide na typisch uitzonderlijke ritten in Hongarije en Singapore – waren het hoogtepunt van zijn prestaties in een verder frustrerende campagne.

De zaken verbeterden in 2016, toen Ricciardo zijn reputatie als een van de topvliegers van de F1 versterkte, aangezien Red Bull het enige team bleek dat – af en toe – Mercedes kon uitdagen voor de overwinning. Hij verbeterde zijn spel bij de komst van nieuwe teamgenoot Max Verstappen en legde de teleurstelling opzij van een fout in de pitcrew die hem een ​​gewaardeerde Monaco-triomf kostte, waarbij hij terugkeerde om zijn vierde overwinning in zijn carrière te pakken, in Maleisië. Nog eens zeven podia plaatsten hem derde in het klassement – en stelden hem in staat om zijn eigen kenmerkende feest, de ‘Shoey’, te vieren.

Sindsdien heeft hij overwinningen toegevoegd aan de Grand Prix van Azerbeidzjan in 2017 en de Grand Prix van China en Monaco in 2018. Na 2018 tekende Ricciardo bij Renault.

Renault

Op 29 augustus 2019 werd aangekondigd dat Hülkenberg voor het seizoen 2020 zou worden vervangen bij Renault en dat Ricciardo de voormalige Force India-coureur en Mercedes-reserve Esteban Ocon zou gaan samenwerken.

Bij de 2020 Eifel Grand Prix kwalificeerde Ricciardo zich als 6e voordat hij het eerste podium van het team scoorde sinds de 2011 Grand Prix van Maleisië. Dit was Ricciardo’s eerste podium sinds hij bij Renault kwam, en zijn beste resultaat sinds de Grand Prix van Monaco in 2018. Hij bereikte een tweede keer het podium voor Renault tijdens de 2020 Emilia Romagna Grand Prix.

McLaren

Na twee jaar bij Renault zal Ricciardo zich bij McLaren voegen voor het 2021 Formule 1 Wereldkampioenschap als vervanger van Carlos Sainz Jr. die een meerjarige deal heeft getekend. Zijn teamgenoot voor 2021 wordt Lando Norris, die momenteel door het team zal worden vastgehouden. Ricciardo gaf vervolgens aan de media toe dat hij voordat hij bij McLaren tekende, gesprekken had gevoerd met Ferrari over het overnemen van de stoel van Sebastian Vettel, maar dat Ferrari in plaats daarvan Sainz had getekend.

Fernando Alonso

 COUNTDOWN

Nog 6 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

We beginnen met heftig nieuws over de coureur van deze week. Alonso was donderdag namelijk betrokken bij een ongeval, waarbij de Spanjaard hard remde om een ​​auto te ontwijken vlakbij zijn huis in Lugano, Zwitserland.

De tweevoudig F1-wereldkampioen liep een gebroken kaak op, waardoor hij bang was voor zijn conditie voorafgaand aan de tests in het voorseizoen

Een vooraanstaand medisch expert heeft beweerd dat, met bijna volledige zekerheid, Fernando Alonso volgende maand alsnog zijn comeback zal maken voor het Alpine F1-team tijdens de pre-season tests in Bahrein.

De carrière van Fernando Alonso

Fernando Alonso’s racecarrière begon toen hij nog maar drie jaar oud was, toen hij de gelukkige ontvanger was van een kart gemaakt door zijn vader. Deze was oorspronkelijk voor een minder dan enthousiaste oudere zus. Alonso ging racen als de spreekwoordelijke eend naar het water. Na vier jaar ‘spelen’ met de zelfgemaakte kart, volgden al snel lokale en daarna nationale wedstrijden.

De talenten van de jonge Spanjaard kenden geen grenzen en in 1992 behaalde hij de eerste van vijf Spaanse kartkampioenschappen, een aantal dat pas in 1996 werd overschaduwd door een wereldkroon. Afgezien van andere series, was de Spaanse tiener vastbesloten om zijn opleiding in de karting af te maken. Een aanbod om in de Formule Nissan te rijden bleek echter een te grote verleiding en Alonso sloot zich aan bij het team van ex-Formule 1-coureur Adrian Campos. Met typisch zelfvertrouwen won hij de titel, waarmee hij aantoonde dat hij meer dan in staat was om de overstap te maken naar racen met versnellingen.

Een problematische overstap naar de F3000 in 2000 was slechts een korte hapering, en een Formule 1-test met Minardi datzelfde jaar bezorgde hem zijn eerste F1-racerit met het team. Het zou een vuurdoop blijken te zijn. Minardi, die worstelde om geld en middelen, was verre van een ideale debuutplaats, maar nadat hij teamgenoten Alex Yoong en Tarso Marques had overtroffen in de kwalificatie, en met een tiende plaats in Duitsland, werd Alonso door Renault getekend als testrijder voor 2002. .

De verhuizing bleek een meesterlijke slag voor zowel team als coureur. Met zijn rauwe snelheid en felle toewijding werd de teststoel een race-rit voor 2003. Alonso overtrof zijn belofte met gemak en schreef op 22-jarige leeftijd geschiedenis in de Formule 1 en werd de jongste pole-sitter ooit in Maleisië en dan de jongste Grand Prix-winnaar met een eerste overwinning in Hongarije. Dat was echter pas het begin.

Wereldkapioen

Renault was in 2004 uit het tempo, maar het jaar daarop duwde Alonso de steeds beter wordende machine van het Franse team tot het uiterste, waarbij hij putte uit zijn natuurlijke consistentie en flair voor improviseren in zelfs de meest uitdagende omstandigheden. Alonso – toen de jongste titelhouder in de geschiedenis van de F1 – claimde de kroon van de coureurs met nog twee races te gaan en werd onmiddellijk de erfgenaam van Michael Schumacher. Een tweede opeenvolgende titel – terecht gewonnen ten koste van Schumacher tijdens het laatste seizoen van de Duitser – diende om Alonso’s positie als voorhoede van een nieuwe generatie te bevestigen.

Voor 2007 verhuisde hij naar McLaren, waardoor hij de kans kreeg om de eerste man sinds Juan Manuel Fangio te worden die opeenvolgende kampioenschappen scoorde met verschillende teams. Maar hoewel de auto snel was, was zijn teamgenoot Lewis Hamilton dat ook, en een intense rivaliteit zag het paar op punten eindigen, met een enkel punt naar de kroon geslagen door buitenstaander Kimi Raikkonen. Het was een teleurstellend einde van een frustrerend jaar voor Alonso, wiens relatie met McLaren steeds meer gespannen raakte, vooral nadat zijn bewijsmateriaal hielp het team te veroordelen in de Ferrari-‘spionageschandaal’-affaire. Het was dan ook geen verrassing toen het nieuws kwam dat hij voor 2008 zou terugkeren naar Renault.

De ’08 -machine van Renault was geen kampioen in het kampioenschap, maar dat weerhield Alonso er niet van om zijn klasse te laten zien. Naarmate het seizoen vorderde, speelde hij een cruciale rol bij het transformeren van de R28 van een matige performer in een winnende machine. Hij nam het laat in het seizoen mee naar opeenvolgende overwinningen, eerst tijdens de inaugurele Formule 1-nachtrace in Singapore en vervolgens in Japan.

Helaas ging die vorm niet door in 2010 en het gebrek aan tempo van de R29 zag Alonso slechts één keer op het podium, in Singapore. Drie dagen later werd het slechtst bewaarde paddockgeheim van dat seizoen bevestigd: dat hij in 2010 naar Ferrari zou verhuizen om partner Felipe Massa te worden. Daar maakte hij meteen indruk, won bij zijn debuut voor de Scuderia en vestigde snel het gezag over zijn nieuwe teamgenoot. Hoewel de auto het in de volgende ronden moeilijk had, was het team in juli weer in vorm en Alonso pakte nog eens vier overwinningen terwijl hij een achterstand van 47 punten in het klassement goeddeed om een ​​sterke titelkandidaat in de laatste ronde te worden. Maar een slechte pitstop-strategie in Abu Dhabi stopte zijn aanval op de tafel en hij eindigde uiteindelijk als tweede met slechts vier punten van de nieuwe wereldkampioen Sebastian Vettel.

Seizoen twee met Ferrari zou nog frustrerender worden, aangezien de 150 ° Italia van het team zelden de tegenstanders van Red Bull en McLaren kon evenaren. Desondanks pakte Alonso de overwinning op Silverstone en nog eens negen podia terwijl hij consequent sneller reed dan zijn machinepark op weg naar de vierde plaats in het eindklassement, een eenzaam punt achter Mark Webber in de titelwinnende RB7 van Red Bull.

2012 was om een ​​beter seizoen te bewijzen, hoewel hij in de teleurstellende F2012 moest vechten voor elk punt. Uitstekende resultaten, zoals zijn overwinning in de regen bij de Grand Prix van Maleisië en de overwinning voor een bewonderend thuispubliek in Valencia, zetten Alonso een groot deel van het jaar aan het hoofd van het rijdersklassement. Hij werd uiteindelijk gereviseerd door een ongebreidelde Sebastian Vettel met nog drie races te gaan, maar als hij niet in de eerste ronde in zowel België als Japan was uitgeschakeld, zou hij het wel eens zijn geweest, en niet de Duitser, die een derde wereldtitel pakte. Zoals het was, miste Alonso met drie punten.

Alonso’s vroege seizoen 2013 werd verwoest door inconsistentie, maar mooie overwinningen in China en Spanje plus zeven andere podiumplaatsen betekenden dat hij een duidelijke, zij het verre, tweede overall eindigde na Red Bull’s alles overwinnende Vettel, ondanks dat zijn Ferrari F138 niet eens de op één na beste was. auto.

2014 volgde op het inmiddels al te bekende gevoel van frustratie. Ferrari’s F14 T bleek niet competitief, en hoewel Alonso’s heldendaden twee podia redden, slaagde het team er in 1993 niet in om voor het eerst te winnen. Omdat hij nieuwe energie nodig had, koos Alonso ervoor om afscheid te nemen van de Scuderia en terug te keren naar de ‘onafgemaakte zaken’ bij McLaren.

Nogmaals, de keuze van Alonso voor de timing van een teambeweging was niet toevallig. Terwijl een verjongde Ferrari het gevecht aanging met Mercedes, zakte McLaren naar de achterkant van de grid, waardoor hun nieuw leven ingeblazen partnerschap met Honda een zeer moeilijke start kende. De MP4-30-machine van het team was pijnlijk traag en onbetrouwbaar, en daarin scoorde Alonso in slechts twee races en eindigde het seizoen 2015 met een magere 11 punten.

Zijn campagne voor 2016 begon op spectaculaire wijze toen hij wegliep van een enorme crash in het Albert Park in Melbourne. Het dwong hem om de volgende ronde uit te zitten, maar hij bleef het beste halen uit zijn ietwat verbeterde McLaren-machine, met een aantal pittige ritten – waaronder een uitstekende vijfde plaats in Monaco – wat hem 54 punten opleverde, meer dan twee keer zoveel als teamgenoot. Jenson Button.

In 2017 trad hij toe tot Andretti Autosport als eenmalig voor de 101e editie van de Indianapolis 500 Mile Race, gepresenteerd door PennGrade Motor Oil.

Zijn comeback

Na een aantal matige seizoenen bij McLaren nam Alsonso, eind 2018, afscheid van de Formule 1. Toch liet hij los dat hij zat te denken aan een eventuele comeback.

Well guess who’s back. Back again. 20 Maanden na het afscheid van de F1, is bevestigd dat de tweevoudig wereldkampioen een sensationele race-return zal maken met Renault Alpine

Renault heeft de duur van de deal niet bekendgemaakt, maar er wordt aangenomen dat de deal twee seizoenen zal duren.

Esteban Ocon

 COUNTDOWN

Nog 6 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Sinds 2020 is deze Franse coureur terug bij het team van Renault. Hij is testrijder geweest voor het Mercedes-AMG Petronas F1 Team en maakte tijdens de Grand Prix van België zijn Formule 1-debuut. In onze nieuwste blog zullen we je alles vertellen over autosportcarrière van Esteban Ocon!

Wie is Esteban Ocon?

Esteban Ocon is geboren in Frankrijk. Ocon begon zijn autosportcarrière zoals velen in het karting. In 2006 maakte hij zijn debuut en hij won het Franse minime-kampioenschap in 2007. 2008 was het jaar dat hij het Franse Cadet-kampioenschap won en Ocon maakte in 2009 de overstap naar de internationale kampioenschappen. Tijdens zijn kartperiode reed Esteban Ocon samen met Formule 1 coureurs Charles Leclerc en Pierre Gasly.

Ocons autosportcarrière

In 2012 maakte Ocon zijn debuut in het formuleracing. Hij reed voor het team Koiranen Motorsport in de Eurocup Formule Renault 2.0, dit kampioenschap eindigde hij op de veertiende plaats. Ocon nam ook deel aan een aantal races van de Formule Renault 2.0 Alps, wederom voor het team Koiranen Motorsport. Hij eindigde hier op de zevende plaats.

Ocon stapte in 2013 over naar het ART Junior Team, hij reed dit jaar de Eurocup en eindigde op de derde plaats. Ook scoorde Esteban Ocon een twaalfde plaats in de Formule Renault 2.0. NEC door deelname aan een aantal raceweekenden. Eind dit jaar maakte Ocon zijn debuut in de Formule 3 voor het Prema Powerteam.

Hij bleef in 2014 rijden voor Prema en maakte zijn debuut in het Europees Formule 3-kampioenschap. Hij won het Formule 3-seizoen en versloeg concurrent Max Verstappen. Ocon begon in de Formule 1 bij Lotus, waar hij in 2014 op het Circuit Ricardo Tormo Valencia tijdens een test genoeg kilometers maakte om in aanmerking te komen voor een superlicentie. Tijdens de laatste race van 2014, in Abu Dhabi, kwam Ocon nogmaals uit voor Lotus tijdens de vrije training.

Ocon stapte in 2015 over naar Force India, als testcoureur. Hij begon dit jaar ook als testrijder voor Mercedes, eerst in de DTM en enkele maanden daarna in de Formule 1. In 2016 keerde Ocon terug naar het Lotus team, dat ondertussen de naam had veranderd naar Renault F1 Team. Ocon werd de reserve- en testcoureur van het team. Vanaf de Grand Prix België kreeg Ocon de kans om de plaats van Rio Haryanto te vervangen bij het Manor F1 team. Na dit seizoen maakte Ocon de overstap naar Force India.

Hij kon zijn plek niet lang behouden, want tijdens het raceseizoen 2018 werd bekend gemaakt dat Lance Stroll het seizoen in 2019 voor Force India zou gaan rijden. Hierdoor moest Ocon op zoek naar een nieuw team. Ocon tekende toen een test- en reserverijderscontract bij Mercedes.

Team Renault

In augustus 2019 kwam het nieuws dat Esteban Ocon terugkeerde in de Formule 1. Hij ging in 2020 het team van Renault vertegenwoordigen als vervanger van Nico Hülkenberg. Ocon was dat seizoen teamgenoot van Daniel Ricciardo.

In 2021 gaat Ocon team Renault vertegenwoordigen samen met teamgenoot Fernando Alonso.

Yuki Tsunoda

🏁 COUNTDOWN

Nog 7 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs.

Hij behoort tot één van de nieuwste namen van het Formule 1-circuits. Hij zal de Scuderi AlphaTauri overall dragen in het seizoen van 2021. Het is daarom de hoogste tijd om Pierre Gasly’s nieuwe teamgenoot Yuki Tsunoda wat beter te leren kennen!

Na zijn Formule 3-debuut in 2019 voegt de 20-jarige coureur die schittert in de Formule 2 in 2020 zich bij het team als de nieuwe hoop van Scuderia AlphaTauri. Tsunoda, zal door in maart op de baan te racen, de 18^e Japanner zijn die deelneemt aan de Formule 1. Laten we het avontuur van Tsunoda, de jongste coureur op de grid, eens nader bekijken.

Hoe is hij begonnen?
Elke racer heeft ‘dat’ moment waarop zijn dromen op een bepaald moment in zijn leven duidelijk worden. Voor Yuki vond dat moment plaats in 2004, tijdens de gymkhana-race waaraan zijn vader deelnam toen hij nog maar een vierjarig kind was. Gedreven door zijn passie voor racen, stapte Yuki met karting een nieuwe wereld binnen. De Japanse coureur, die na zijn kartjaren op 16-jarige leeftijd overschakelde op voertuigen met open wielen, keek nooit meer achterom. Na een veelbelovende driedaagse test op Hungaroring in Boedapest in 2018, herinnert Yuki, de coureur van het Red Bull Junior Team, zich die dag: “Het was een van de mooiste momenten en tests van mijn leven.”

In 2016 nam hij deel aan het Honda Formula Dream Project en begon zijn eenzittercarrière met zijn debuut in het Japanse F4-kampioenschap, dankzij de steun van voormalig F1-coureur Satoru Nakajima, waarmee hij in 2017 de regionale titel en in 2018 de nationale titel won.

Toen hij in 2019 van Azië naar Europa verhuisde, moest Yuki zich aanpassen aan een nieuwe cultuur. Hij zei dat hij het aanvankelijk moeilijk vond om zich aan de nieuwe omgeving aan te passen, vooral aan het nieuwe voedsel. “Ik hou echt van eten. Ik hou van sushi en Japans eten in het algemeen. Door het moeten aanpassen van mijn dieet raakte ik een beetje gestrest.” Daarnaast moest hij concurreren met zijn rivalen in de Formule 3. In de tweede helft van het seizoen wist hij, in de eerste 5 wedstrijden, telkens in de top 6 te eindigen. Zijn volgende uitdaging werd de Formule 2.

Terwijl Yuki in de derde race van het seizoen op pole position en podiumsucces reed in de Red Bull Ring, was hij op een nieuw niveau met overwinningen in België, Bahrein en Silverstone. Yuki verfraaide zijn Formule 2-carrière met podiumsuccessen en slaagde erin het seizoen op de derde plaats af te sluiten.

Scuderia AlphaTauri, teammanager Franz Tost, zegt dat hij onder de indruk was van Yuki’s testrit op Imola. “Het was een beetje vochtig in de ochtend, dus we begonnen de dag met regenbanden. Yuki beheerste de auto meteen, dus toen we overschakelden op droge banden zagen we dat de rondetijden snel verbeterden. Het was best indrukwekkend. Hij gaf waardevolle technische feedback over het gedrag van de auto. Ik weet zeker dat het van grote waarde zal zijn voor ons team. ”

In 2019, voordat het Formule 3-seizoen van start ging, zei Yuki dat zijn doel was om op redelijk korte termijn, F1-coureur te worden. Deze taak is nu voltooid. Dus wat vindt Yuki ervan om volgend seizoen aan de top van de sport te strijden?

“Ik kijk er echt naar uit en ik heb er alle vertrouwen in dat ik goed zal presteren in de Formule 1. Zoals de meeste coureurs is racen in de Formule 1 altijd mijn doel geweest, dus ik ben erg trots op mijzelf. Ik zal de hoop koesteren van veel Japanse F1 fans. Ik ga mijn best doen om ze niet teleur te stellen.”

Pierre Gasly

🏁 COUNTDOWN

Nog 7 weken en dan begint Formule 1 weer! 28 Maart starten we in Bahrein. Om je alvast warm te draaien 😉 voor de wedstrijden gaan we jou wekelijks voorzien van leuke informatie over de coureurs. Deze Franse F1-coureur begon in 2017 in de Formule 1.

Hij reed voor Toro Rosso en heeft ook voor Red Bull gereden naast Max Verstappen. Dit jaar vertegenwoordigt hij weer het Formule 1 team Alpha Tauri, voorheen Toro Rosso. Deze week gaat onze nieuwste blog over niemand minder dan Pierre Gasly!  

De autosportcarrière van Gasly

Pierre Gasly is geboren in Rouen op 7 februari 1996. Hij begon zijn autosportcarrière in 2006 op tienjarige leeftijd in het karting. Na 3 jaar gereden te hebben stapte hij in 2009 over naar het internationale karting. In 2010 behaalde Gasly de tweede plaats in het eindklassement van het CIK-FIA Europese Kampioenschap.

2011 was het jaar dat Pierre Gasly de overstap maakte naar het formuleracing. Dit jaar nam hij deel aan het Franse Formule 4-kampioenschap. Gasly eindigde derde, na het behalen van meerdere podiumplaatsen.

In 2012 stapte Gasly over naar de Eurocup Formule Renault 2.0. Hij behaalde twee podiumplaatsen en eindigde tiende in het klassement. In 2013 bleef Gasly in de Eurocup rijden. Hij won op het Circuit de Barcelona-Catalunya drie races en sleepte een titel binnen met een derde en zesde plaats.

Gasly stapte in 2014 over naar de Formule Renault 3.5 Series, reed voor het team Arden Motorsport en eindigde op de tweede plaats achter Carlos Sainz. Een jaar later maakte Gasly de overstap naar GP2 Series. Zijn debuut jaar in 2015 verliep niet helemaal naar wens. Hij wist geen enkele overwinning te behalen en eindigde als achtste in het kampioenschap.

Prema Racing werd Gasly’s nieuwe team in 2016. Gasly behaalde op Silverstone een overwinning, waarna nog drie overwinningen volgden. Gasly werd kampioen en behaalde acht punten meer dan Giovinazzi.

Coureur bij Toro Rosso

Gasly reed in 2017 in de Japanse Super Formula waar hij twee races won, namelijk de Twin Ring Motegi en Autopolis. Het vooruitzicht was positief voor Pierre Gasly, maar  het kampioenschap werd helaas afgelast vanwege een tyfoon. Dit betekende een tweede plaats in het klassement. Gasly debuteerde dit jaar ook in de Formule E, voor team Renault e Dams als vervanger van Sébastien Buemi. 2017 was ook het jaar voor het Formule 1 debuut van Gasly bij het team van Toro Rosso. Hij reed hier als vervanger voor Daniil Kvyat, waarna hij mocht blijven als coureur van Toro Rosso tot en met het einde van het F1-seizoen.

Gasly reed in 2018 samen met Brendon hartley bij Toro Rosso. Hij behaalde tijdens de tweede Grand Prix in Bahrein zijn eerste punten met een vierde plaats. Gasly finishte uiteindelijk in de top 7 door goede races in Monaco en Hongarije.

In 2019 verving Gasly Daniel Ricciardo in het team Red Bull Racing en maakte hij zijn debuut. Hij werd hier teamgenoot van Max Verstappen. Gasly kon Verstappen niet bijhouden, waardoor hij werd vervangen door Alexander Albon. Gasly nam de vrijgekomen plek van Albon bij Toro Rosso in.

Bij de Grand Prix van Brazilië behaalde Gasly een podiumplek en eindigde op de zevende plek in het klassement. Hij behaalde tijdens de Grand Prix van Italië in 2020 zijn eerste overwinning in de Formule 1.

In 2021 zien we Pierre Gasly samen met de Japanse Yuki Tsunoda. Samen vertegenwoordigen ze het Formule 1 team Alpha Tauri-Honda, voorheen Scuderia Toro Rosso.